نویسنده: حبیب الله پورعبدالله
این کتاب خواننده را با هنر معماری ایران و رازها و اندیشههای نهفته در آن آشنا می کند. همه مباحث، دربردارنده نکتههایی است که شناخت آنها مانند رمزگشایی از تاریخ هنر و فرهنگ پر معنای ایرانی است.
سرآغاز کتاب، جستاری با عنوان «سرزمینی کهن با فرهنگی درخشان» است. در این نوشته از دیرینگی تمدن ایران و لزوم هماهنگی با جهان امروز سخن به میان میآید و تأکید میشود که باید به آثار معماری ایران نه فقط به منزله بناهایی تاریخی، بلکه مانند آثاری که نمایانگر روح زنده و پایدار ایرانیاند، نگریست.
فهرست برخی دیگر از آن نوشتهها عبارت است از «هنرهای ایرانی پایه هنر و معماری اسلامی»، «جستوجو برای پیدا کردن رصدخانههای ایران»، «پهنای جاودانه» درباره نقشهای اسلیمی، «دنیای گونهگون» درباره مقرنسها، «سطوح شفاف و بی وزن» درباره کاربرد نور در معماری ایران، «کمترین» درباره تهذیب و وارستگی معمار ایرانی، «هشت بهشت» درباره درونگرایی معماری ایرانی در ساخت بنا، «شکوه اسرارآمیز» درباره پنجرهها و تأثیر رنگآمیزی در بناهای ایرانی و نیز «گرمابه ایرانی»، مجموعه «گنجعلی خان»، «کاروانسرا» و جستارها و مباحث دیگر که هر کدام دریچهای از خیال و شکوه هنر ایرانی را به روی خواننده میگشایند.
این کتاب در قطع وزیری و 290 صفحه توسط انتشارات کلهر به چاپ رسیده است.