عنوان کتاب: آنچه کردم همه.... حافظ و قرآن

نویسنده: هوشنگ فتی

قرآن، مشعل فروزانی است که نه تنها در زندگی مادی انسان ها تأثیر گذاشته؛ بلکه معنویات زندگی آن ها را نیز دگرگون کرده است. یکی از بخش هایی که در زندگی انسان ها مورد تأثیر قرار گرفته است؛ ادبیات می باشد. خواجه شمس الدین، محمد شیرازی معروف به "حافظ" از جمله شاعرانی ست که در شعرش، بهره فراوانی از قرآن برده است؛ هم چنان که خودش می گوید:

ندیدم خوش تر از شعر تو حافظ                   به قرآنی که اندر سینه داری

غزل هایش که آیینه تمام نمای اندیشه های عرفانی اوست، در واقع نمایانگر مراحل سیر و سلوک اش می باشد که در قالب نظم فراهم آمده است. بهره گیری حافظ از قرآن به سه شیوه صورت گرفته است. او در اشعارش گاه از شیوه اقتباس یا تضمین استفاده کرده است که به طور مستقیم آیه ای را ذکر می کند و یا با اندک تغییری، آن را در شعر خویش بیان می کند. گاه نیز از شیوه تلمیح استفاده کرده است که در حین سرایش ابیات به آیه یا حدیث و یا داستانی مشهور اشاره نموده است. گاه نیز در سرایش ابیاتش، تنها از سوره ای نام می برد. هوشنگ فتی در این کتاب مصداق هایی از شعر حافظ که به این سه شیوه از قرآن بهره گرفته است را همراه با ذکر آیات و تفسیر آنها بیان کرده است. این کتاب در قطع وزیری و توسط انتشارات راهگشا در 422 صفحه به چاپ رسیده است.